Nieuws

Stekene D begint stilaan een afscheiding te proberen vormen met de andere ploegen, echter vrijdagavond hadden we het best moeilijk in en tegen Rooigem E.
Wree wijs in Gent , ge kent da , nie pluje, amel tupe enfin je hoort er wat. Ons Candy vond het maar niks en liet dat meerdere keren uitschijnen tegen onderstaande schrijver.
De nieuwe vloer aldaar was niet bestemd voor gladde zolen en ze hebben in Gent wel vaker zonder electriciteit gezeten de laatste maanden, wel ook voor ons geen of nauwelijks licht. Niet bepaald een vlotte start trouwens daar van ons, gore Brokken verloor onmiddellijk, Jeroen B. bewees zijn klasse. Onderstaande schrijver bakte er werkelijk niks van in zijn eerste 2 partijen, groten beir Vermeulen had het moeilijk in zijn eerste match, maar speelde wel op aanvaardbaar niveau.
Jan bleef verliezen, maar Manu, Glenn en Jeroen vochten ons toch naar een 7-9 overwinning, die toch vooral naar de verdienste van den Beir uit Kemzeke mag genoemd worden.
De schrijver blesseerde zich nog door een beweging te doen die hij niet machtig is (smashen dus) en maakte zich belachelijk voor de hele bende door zelfs zijn bier niet meer te kunnen opnemen. Hij werd terecht gekleineerd door opmerkingen : moet je een rietje hebben of ik zal het U langs de oren binnenbrengen... gezellig was het daar.
Gore Brokken bewees zijn kracht als entertainer, uiteindelijk als het sportief niet gaat moet je je plaats ergens anders opeisen en we maakte nog wree veel leute in de kantine. Een opvallende persoon is toch wel een dame met een gerespecteerde leeftijd, een wree geval die het mannelijk schoon niet afschuwt. We hadden er al eens kennis meegemaakt , maar ze bleek nog steeds wree heet te staan. Tis een wree madam.
Na den drank volgde nog een pauze in een pittabar in de Overpoort waar onze gore beir Vermeulen na het eten mandje en al in de vuilbak deponneerde waarna met een walgelijke glimlach de Turk in kwestie te vernederen en zich wree snel uit de voeten te maken.
Goren Brokken vond dat zijn blaas mocht gelucht worden tegen een bunker aldaar, gelukkig was onze gladde paling dan al in de zevende hemel met Candy ergens te Wachtebeke of anders had hij wel een uppercut uitgedeeld.
Tevreden dus naar huis, de D-ploeg dankt de supporters, Jolien en vriend, Hedwig en Bart en Candy, en gaat proberen de reeks verder te zetten. Ondertussen krijgen we al aandacht van oude getrouwen die ons nog wel eens komen aanmoedigen, in persoon Stijn Cant, nog altijd goe zot maar wel al vader ondertussen... tkan verkeren zei Bredero !
Uw dienaar...