Nieuws

Generaal Andy: logboek 11/11/2012 Vandaag, zondag, hebben we beslist onze paletten (of batjes voor de Nederlanders) neer te leggen. Een algemeen verdrag van wapenstilstand werd ondertekend. Echter wel maar voor korte periode, juist voldoende voor mij om de vernietigende kracht der pingpongballen in te ruilen voor een zachte tekst der poëzie. In de geest van wapenstilstand volgt hier eerst en vooral een kleine rechtzetting naar vorige week.

Tussen pot en pint werd vorige week al grappend beslist dat het leuk zou zijn om een beetje af te geven op onze toch wel uitstekend spelende versterkers Dimitri en Geoffrey en om de slechte prestatie van Andy en Nick af te schilderen als zijnde een topprestatie. Met het fiat van Dimi en Geoffrey kwam er dus een, gelukkig halfgecensureerde, subjectieve versie van de feiten. Maar de verslagen zijn echter niet enkel voor de tooghangers maar ook voor de rest van de club en zelfs ver daar buiten (U weze dus gewaarschuwd voor u uw heroïsche verhalen of andere beschimpingen hier op de site smijt, andere clubs lezen met plezier mee).

Ik hoop dus dat Geoffrey, toch wel onze vaste man tegen de iets-betere ploegen en Dimitri, voorlopig éénmalige versterking, nog een aantal keer met ons ten strijde willen trekken. Onder andere in de terugronde tegen Hamme.

Maar nu: over naar het wapenfeit tegen MADELON. De duisternis was al ingezet, iets te laat vertrokken, maar ach op echte helden wordt er gewacht. Nick kon de vijand nog wel eventjes alleen afhouden. Eerst aangekomen bij Buggenhout, beseffend dat dit niet de ‘orangerie’ was. Slechte communicatie van onze GPS: de vijand zat namelijk een paar kilometer verder. Ginder aangekomen was de tegenstand nog volop zijn messen aan het slijpen. Tijd genoeg voor ons om in snel tempo de gevechtskledij aan te doen, en eventjes wat routine bewegingen in te oefenen.

Geoffrey en Nick mochten beginnen en met een sniper geluid was het na een paar minuten al gedaan. Beide 0-3 met de buit gaan lopen. Andy en Geert mochten dan ten tonele verschijnen. Beide verloren nipt met 3-2 cijfers. Andy ging ten onder tegen Kurt De Hertogh en Geert verloor van jong aanvallend speler Jannes Sarens.

Geoffrey en Nick zaten nog steeds goed verscholen, en met nog eens een welgemikt schot was het weer 0-3 voor beiden. Gingen zij de helden van de dag worden? Of kon er toch iemand hen uit hun ‘comfort zone’ brengen? Eerst terug naar Andy en Geert. Omgekeerd deze keer. Andy wint in de belle, en Geert had minder moeite met Kurt en won met 1-3. Nog niet volledig in vorm, maar het ging er toch al naartoe.

Wedstrijd 9 en 10: terug Andy en Geert achter de tafel. Andy won vlot in 4 setten maar Geert, die vooral al vocht tegen de vermoeidheid, kwam op sommige ballen te laat en miste af en toe die extra kracht om de wedstrijd te bepalen. Hij had op een hele week namelijk evenveel geslapen als Andy op 2 dagen. (Penitentiair verlof; dus het is gepermitteerd! :-D) Geert verloor met hoge cijfers in 4-sets van noppenspeler Dirk Verhoeven.

Geoffrey: man in vorm liet weer geen setje liggen en won zo zijn 3de en ook zijn 4de wedstrijd met 0-3 cijfers. Nick had tegen Kurt een 5 setter nodig maar was op het beslissende moment aanvallender en won zo zijn 3de wedstrijd. In match 4 gingen zijn topspinballen al vele beter en de winst was dus verzekerd. Nick naast Geoffrey beiden met 4 op 4.

Andy won zijn laatste nog en had dus een 3 op 4. Geert verloor zijn laatste tegen Ewoud. Hij had in de 5de set de hele tijd een kloof van ongeveer 4 punten maar had op einde wat pech met de opslag, en een sterk staande Ewoud. Geert dus met 1 op 4, niet zo tevreden, maar blij dat hij zijn bed kon opzoeken.

Volgende week staat er een bezoek naar Temse op de planning, maar eerst gaat deze generaal hoogte nemen van de situatie in Londen. Geert zal niet tijdig terug zijn; ook hij moet op buitenlandse missie (ben het land echter vergeten). Ik zeg u geen vaarwel maar wel tot ziens, mijn kameraden. Dat u de vijand nog velen malen moogt verslaan en dat gij niet ten onder gaat aan gangreen of stress.