Nieuws

De E-ploeg was, na een mooie derde plaats in 5e afdeling in het seizoen 2012-2013, gepromoveerd naar de 4e afdeling met Paul Van Rulo, Marcel Maes, Norbert Van den Abeele, en mezelf als basisspelers. De sportieve verwachtingen waren hoog gespannen: hoe gaan we het er vanaf brengen als E6 en F spelers tegen al die geroutineerde E-spelers van de vierde klasse !?

Na een paar nipte verliezen in het begin van het seizoen kwam het enige absolute dieptepunt op verplaatsing in Lede : 10-0 met 7 “3/0 wedstrijden”. In totaal wonnen we daar maar 3 setjes…

Daarna zorgden we in die heenronde toch eens voor een uitzonderlijk wedstrijdverloop op verplaatsing in Kallo : Marcel, Norbert en ikzelf stonden er niet zo schitterend voor na den dubbel: 5-2 . Als we de ploegwaarden bekeken was dit eigenlijk niet eens zo verrassend : E2-E4-E6 vs E6–F-F. Ik pepte mijn 2 ploeggenoten nog een keer extra op vooraleer ze aan hun laatste wedstrijd begonnen : “Komaan mannen, als we alle 3 winnen zit er nog een gelijkspel in.” En ze deden wat van hen werd verwacht : beiden kwamen ze 2-0 achter en toch slaagden ze er beiden in om de wedstrijd nog in hun voordeel te doen kantelen. Bravo Norbert en Marcel !! In de laatste wedstrijd rustte alle druk op mijn schouders ( E2-E6) en ik moest ervoor zorgen dat hun exploot ook resulteerde in een gelijkspel voor onze ploeg. En ja, ook ik bracht het er goed vanaf in een spannende 5-setter. 7 oktober 2013 was een avond die in ons geheugen blijft gegrift als hét hoogtepunt van seizoen 2013-2014.

En de laatste 2 wedstrijden van de heenronde, tegen Erembodegem en tegen Bernardus konden we met een overwinning afsluiten zodat we op een “veilige” voorlaatste plaats stonden bij het afsluiten van de heenronde.

We vatten de terugronde aan zonder stress en vol goede moed. Maar het sportieve noodlot slaat keihard toe. Eerst wordt Norbert geveld door een rugblessure, en ook Marcel wordt buiten strijd gezet door een zware longontsteking. Rots in de branding, Paul Van Rulo, blijft steeds op post en hij verbetert wedstrijd na wedstrijd. Met zijn permissie kunnen we ook een beroep doen op Yarno, zijn zoon, om ons voor de rest van het seizoen te versterken. De eerste wedstrijd met Yarno tegen Lede (10-0 verlies in de heenronde) winnen we vlotjes met 8-2. En ook de daarop volgende 5 wedstrijden slagen we er telkens in om een gelijkspel te halen dankzij onze jeugdige aanwinst.

Maar tegen alle verwachtingen in is dat nog niet voldoende om ons behoud te verzekeren want ook Erembodegem wint in de terugronde niet minder dan 7 matchen en nog een gelijkspel daar boven op….En de andere directe concurrenten laten zich ook niet onbetuigd.

Gevolg : de allerlaatste competitiewedstrijd tegen Bernardus moet gewonnen worden om niet op de allerlaatste plaats te eindigen. Maar Bernardus kwam in een versterkte versie op bezoek bij ons (een E6 werd vervangen door een E2). In de allerlaatste wedstrijd van deze match rustte alle verantwoordelijkheid op mijn schouders. De uitslag werd helaas 4 -6 zodat we op de laatste plaats geëindigd zijn ondanks 3 overwinningen en 6 gelijke spelen op 18 wedstrijden.

We kijken met zijn allen terug op een spannend en leuk seizoen in de 4e afdeling en hopen oprecht dat we ook volgend jaar daar in 4e zullen mogen aantreden.