Nieuws
Een tussentijds C-rapport
Acht matchen ver, 24 op 24, perfect op schema heet dat. De vorige matchen waren meestal vrij snel beslist. Hamme D stond wel 2° maar gaf weinig weerstand in ons thuisduel, 2 spelers van Hamme zakten om tegen onze E ploeg te spelen dus in feite wisten we toen al genoeg. Jeroen kon rustig zijn weekendje verderzetten in NL, hier werden geen punten verspeeld.
Een leuk uitduel leek wel vrijdag ll. in de maak. Hof Ter Burst is zo'n club waar dikwijls straffe verhalen uit ontstaan, vroeger moest je gegarandeerd een extra trui mee nemen om geen kou te hebben en kon een emmer ook helpen om de druppels naast je tafel mee op te vangen. Heden is het comfort verbeterd maar moet je toch nog oppassen als een lokale petanquezot zijn poging mist en in de tussenmuur ramt. De tegenstander speelde ook maar met 3, dus was een overwinning tegen 9 uur een feit. Jan Brokken maakte na een hele tijd zijn heroptreden, miste nog wat matchritme maar toonde dat de après-match nog altijd het belangrijkste is, welcome back Brokkie !
Ondergetekende verloor, waarschijnlijk door nervositeit voor zijn voetbalhelden, zijn eerste match maar was toch best fier, ene Patosi maakte namelijk zijn avond goed.
Vandaag hadden we dan het gedacht om eens een populaire sport van dichtbij te gaan bekijken, veldrijden met name. Blijkt dat de Belgische profrenners zelfs Hamme-Zogge vinden, een gehucht waar ene Spaenjers de rest van zijn dagen gaat slijten, we hebben met hem te doen. Uiteraard is veldrijden leuk om te zien, tussendoor vernamen we dat Brugge tennis aan het spelen was in Brussel en de set nogal zwaar verloor (6-1), maar het leukste is zoals ook hierboven gezegd, de après-match. In tafeltennis kan je dan ene drinken in een lokaal café of club, in veldrijden plaatsen ze een verwarmde tent met DJ sets en een handvol togen. Kan nooit goed aflopen niet ? Weet dat mijn medekijkers Toon, Bert, Sven D.S. en mijn toekomstige schoonbroer waren, dat zegt genoeg.
Viva De Romeo's, Gangnam Style, Laura Lynn, het passeert er allemaal en hoe later het wordt hoe plezanter die liedjes worden. Zelfs Regi mocht er op het podium, al hadden wij het toch meer voor Linda ! Na nog enkele drankjes en een kleine woordenwisseling, hoorden we dat Jurgen Mettepenningen - organisater & ik heb met mijn bakkes tussen een croque monsieurmachine gezeten - zelf liedjes ging draaien, het sein om de tent te verlaten en onze weg door de Zogse velden aan te vatten. De vrouwen uit de omtrek zullen het geweten hebben, veldrijden, we vroegen ons af hoe sommigen mannen nog thuis moesten geraken. Volgende keer zoeken we een andere sport op zondag maar deze van vandaag gaan we zeker nog eens herbekijken !